مرحله تایید صلاحیت های کاندیداهای انتخابات مجلس دهم با همه حواشی و فراز و فرودهایش به پایان می رسد آنانی که از این مرحله عبور کرده اند نفس راحتی کشیده و خود را آماده رقابت می نمایند و کسانی دیگر در انتظار تصمیم نهایی نهادهای مربوطه می باشند.
همگان می دانند نه همه کسانی که به این مرحله وارد شده اند همگی شفاف و بی نقص و عیب هستند و نه همه آنانی که از رسیدن به این مرحله بازمانده اند افرادی ناسالم و منحرف هستند. بعضا از فیلترهایی براساس یک سری داده ها مبتنی بر اطلاعاتی که از برخی منابع رسیده است مجوز ورود به مرحله بعد را بدست آورده و برخی هم اطلاعاتشان جور دیگری بوده و شرایط حضور را احراز نکرده اند همه چالش ها در این مرحله نهفته است.
این نوشتار در چندین یادداشت مکرر عملکرد برخی هیات های اجرایی و افراد درون آن را در ابتدای فعالیت هیات های اجرایی به نقد کشید و اقدامات بعدی که توسط هیات نظارت صورت می گیرد را هزینه بر دانست و حال شاهد این هزینه های سنگین می باشیم.
اگرچه مسئولیت خطیر شورای نگهبان در حراست و حضانت از سلامت ساختار نظام پذیرفتنی است و در سطح کلان نقش شورای نگهبان در صیانت از حقوق مردم ستودنی است، اما رفتارهای برخی مدیران منطقه ای و شهرستان ها با اهداف مهم این نهاد فاصله دارد.
شاید پشت پرده برخی پرونده های رد صلاحیت شده شاید مسائلی محرمانه باشد که عرض و آبروی افراد در گرو پوشیده ماندن آن می باشد. اما نگاهی به خروجی رد و تایید برخی حوزه های انتخابیه نشان می دهد که این رد و تایید صلاحیت ها از یک قاعده خاص و مدون پیروی نکرده است. بر اساس برخی واقعیت های غیر قابل انکار، فرد یا افرادی با اسنادی غیرقابل انکار اعم از سیاسی و مالی و غیره مجوز ورود به مرحله بعد را می گیرند که چه بسا افرادی با قابلیت های بیشتر و شاید مواردی کمتر از فرد تایید شده از ورود به عرصه رقابت باز مانده اند. شاید این رویه توجیهی بر مشارکت عمومی در مناطق حساس باشد ولی اگر حضور چهره های اثرگذار مد نظر باشد، برخی کسان رد صلاحیت شده با موارد کمتر می توانند مشارکت عمومی را افزایش معناداری بدهند.
اما سوال اصلی این است چه عاملی باعث شده که فردی با موارد حادی تایید و فردی با مواردی بمراتب کمتر از آن رد شده است؟ اگر تصور می شود که افرادی با مواردی محرز می توانند در مجلس آینده نقش ایفا کنند محاسبه ای اشتباه است چون بعضا که در مجلس حضور داشتند. معمولا با شخصیت دوگانه و حتی چند گانه شناخته می شوند. بعضا باید با ذره بین در وجودشان بدنبال ذره ای اخلاق و تعهد گشت که یافت هم نمی شود. بعضا کاندیداها هنوز به مجلس نرفته اند تیم مدیریتی خود را چیده اند اگر چه خیلی ها ثابت کردند که به هیچ تعهد انتخاباتی نه به مردم و نه به حاکمیت پایبند نیستند. بعضا با پول های انبوه کثیف به میدان آمده اند که علیرغم وضوح آن، از دید دستگاه های ناظر بدور بوده و یا واکنشی به آن نشان داده نمی شود .
کرسی مجلس از آنچنان جذابیتی برخوردار است که کسانی هم که به عرصه رقابت برگشته اند قبل از اینکه به پیروزی فکر کنند به تخریب رقبا مشغولند و ستاد بحران برای تخریب رقبای خود راه اندازی کرده اند. هم اکنون گزارش هایی که از طرف برخی کاندیداها علیه رقبای خودشان به مراجع فرستاده می شود بسی بالاتر از گزارش های سازمان های ناظر می باشد. اما با همه گلایه مندی هایی که برخی از کاندیداهای رد صلاحیت شده دارند، می توان گفت درست است که برخی استحقاق حضور در صحنه را داشتند ولی جواز ورود دریافت نکردند و بعضا هم تاییدیه دریافت کرده اند که شبهاتی را در بین مردم بوجود آورده و شاید هم موجب تعجب همگان گردیده است، اما این مردم هستند که برای پایان دادن به هر گونه شبهه؛ تایید شدگان نهایی را تعیین می کنند.
ثبت دیدگاه