حال که دنیا تقریبا نیمه تعطیل است، شما هم قرار بگذارید که در روزهای عید، در خانه بمانید و صفت این توفیق را از اجباری به اختیاری بودن تغییر دهید و «حول حالنا الی احسن الحال» را به نیت سلامتی کل دنیا بخوانید.
اسفندهای سال قبل را به خاطر دارید؟ شلوغی‌ها، ترافیک، خریدهای لحظه آخری، بساط دست فروش‌ها، هفت سین‌های دست ساز و ماشینی، تنور داغ آجیل و شیرینی، شلوغی بازار بزرگ‌های شهرها و به معنی واقعی کلمه قیامت در پایتخت در اندازه ای کوچک‌تر و جذاب‌تر.
اما این روزها کشورمان مثل بسیاری از کشورهای دیگر این کره خاکی اوقاتی متفاوت از همیشه را از سر می‌گذراند، اوقاتی که با مهمانی ناخوانده به نام کرونا ویروس آغاز شده و او کنگری خورده و لنگری انداخته تماشایی.
حال این ماییم و این مهمان و سال نویی که چشم به راهش بودیم تا فرا رسیدنش را جشن بگیریم، دیدارها تازه کنیم، صله رحم به جا آوریم و گشت و گذاری بهاری را در کنار عزیزانمان تجربه کنیم.
اما از شواهد امر پیداست که نوروز را باید همراه با کرونا ویروس بگذرانیم و تجربه‌ای تازه را از سر بگذرانیم که از گذشته الگویی برایش نداریم و احتمالا و به امید خدا در آینده تکرارش نخواهیم کرد.
اما رمز موفقیت این تجربه را در کنار دعا و توکل و توسل، در عناوین مختلف شاید بتوان در یک کلمه جمع کرد و آن چیزی نیست جز تغییر.
شاید اول سخت و بعید و حتی غیرممکن به نظر برسد اما می‌دانیم که می‌دانید ما روزهای سخت‌تر از این هم داشته‌ایم و سرافراز از آن بیرون آمده‌ایم. پس بیایید ببینیم در نوروز کرونایی می‌توان چطور خوش بود و خود را زندانی ندانست.
زندگی کنید!
این روزها سعی کنید کمتر به دنبال تعداد آمار دقیق و به روز تلفات مهمان ناخوانده و سرتق مان باشید، این را بگذارید برای اهلش و مسئولین!
کرونا ویروس یک روز آمده و روزی دیگر می‌رود، بهداشت فردی را رعایت کنید، حواسمان، حواستان به آدم‌های زندگی‌تان باشد و به زمانی که در حال رفتن و تمام شدن است. این اسفند و این رجب هرگز برنمی‌گردد و چه خوب‌تر که کارهایی که گذاشته بودید تا بعداً و در وقت متقضی انجام دهید را شروع کنید که به واقع این روزها، همان روز مباداست. فیلم خوب ببینید، کتاب خوب بخوانید، بنویسید، از بودن در کنار هم لذت ببرید و صبر و آرامش در خانه ماندن را با تمام وجود لمس کنید. خود را قرنطینه و زندانی ندانید و به این برهه از زندگی‌تان به عنوان ترجمانی از مسئولیت‌پذیری و انتخاب خودخواسته برای ایجاد امنیت جانی و روانی نگاه کنید، آن وقت است که بهار هم به رویتان لبخند می‌زند و به موقع‌اش می‌توانید دوباره دور هم جمع شوید.
نوروزی به رنگ تکنولوژی
چین اولین کشوری بود که این ویروس در آن شایع شد و این اتفاق در حالی افتاد که مردمش سرخوش جشن سال نو چینی بودند، از طرفی به رسم هر ساله، گردشگران زیادی نیز به این کشور رفته بودند وامسال نیز ۲۵ ژانویه ، با آغاز سال جدید چینی، آنها سوغات سال خود را دانسته یا ندانسته به گردشگران هدیه دادند. پس بیایید تجربه را تجربه نکنید و حال که شکست کرونا ویروس؛ این مهمان ناخوانده اول و آخرش با قطع زنجیره انتقال میسر است و دید و بازدیدها عملا حکم دشمنی دارند تا دوستی، چه بهتر که جوان‌ترها و به روزترها درب تکنولوژی را به روی بزرگ‌ترها باز کنند و با تماس تصویری گسترده و با کیفیت، شادی و لبخند را به بزرگ‌ترهایشان هدیه دهند، هم پدربزرگ و مادربزرگ‌ها از دیدن بچه‌ها و نوه‌ها دلشان شاد شوند هم کوچک‌ترها ناقلی نباشند تا ناخواسته نیشی را به جای نوش به عزیزانش هدیه دهند، چه می‌دانید شاید این کار باب آشتی نسل قدیم را به پیشرفت‌های نسل جدید باز کرد و گلایه‌ها با عبارت «همه ش سرت تو گوشیته»، «چی داره اون اینترنت ولش نمی کنی» و امثال آن به همراهی و تفاهم بیشتر بدل شد.
آغوش باز تلویزیون برای ایران و ایرانی
شاید سال های اخیر دل خوشی از خروجی‌های صدا و سیما و خوراکی که به خوردتان داده، نداشتید؛ شبکه‌هایی مملو از تبلیغات پیدا و پنهان انواع محصولات غیرضروری در پاره ای از مواقع ضروری که ما بینیش چندتایی سریال و فیلم هم نشان می‌دادند تا کسی شک نکند! و حیاتش را رسماً مدیون چند برنامه ترکیبی و چهره‌هایی همچنان محبوب بود، اما از حق نگذریم به نظر می رسد با توجه به خانه نشینی اکثریت مردم امسال قرار است غوغا کند و بیش از ۱۴۰ فیلم سینمایی ایران و جهان و پویانمایی را به روی آنتن ببرد، پس حال که باید در خانه بمانید چه چیز بهتر از اینکه خانوادگی به یاد ایام دورتر، دور هم بنشینید و جدول نمایش فیلم‌ها را رصد کنید و به سلیقه‌تان از تماشای دسته‌جمعی فیلمی لذت ببرید.
یاد کنید، تا یادتان کنند
تلفن، این ابزار دست ساز کار راه انداز، برای این روزها عجیب به چشم می‌آید، پس همان طور که در حریم امن خانه‌تان ماندید و تلاش می‌کنید حتی خریدهای روزانه و ضروری‌تان را هم آنلاین انجام دهید، آشناها و دوستان و فامیل‌هایی که کرونا ویروس بلای جان عزیزانشان شده و خودشان هم در قرنطینه‌ای سخت‌تر از شرایط شما و در بیمارستان‌ها ماندگارند را یاد کنید شده به تماسی کوتاه و امیدبخش. اگر شخصی از آشناها و قوم و خویشتان در کادر درمان است هم چه عالی می‌شود در این روزهای سخت با پیامکی کوتاه جانی دوباره به روحشان بدمید و روحیه سپاس و سپاسگزاری‌تان را تقویت کنید.
تهدیدهایی که فرصت می‌شوند
شاید این پیشنهاد تکراری، ملال‌آور و حتی در وهله اول خنده‌دار به نظر برسد، اما حالا که باید دور همه نقشه‌های سفر و دور دور را خط بکشید، اگر بچه‌ای در خانه دارید با شیوه‌ای متفاوت با او وقت بگذرانید، با هم کتاب بخوانید، بازی کنید، حرف بزنید، نان بپزید، خانوادگی غذایی خوب و خوش‌مزه تدارک ببینید و صفت این توفیق را از اجباری به اختیاری بودن تغییر دهید، (گفتن ندارد در تمامی موارد بهداشت فردی و حدود فاصله رعایت شود!) شاید بعد از گذشت این مرحله سبک زندگی و با هم بودن‌ها هم تغییر کرد و از ما به عنوان مردمی که از تهدیدها فرصت ساختند یاد کردند، نشد هم ندارد. شما می‌توانید، درست همان طور که نسل‌های قبل، از حمله مغول‌ها، قحطی حاصل از جنگ‌های جهانی و بمباران و هشت سال جنگ تحمیلی با موفقیت و افتخار عبور کردند.
ختم کلام؛ حال که دنیا تقریبا نیمه تعطیل است، شما هم قرار بگذارید که در روزهای عید، تا می توانید در خانه بمانید و «حول حالنا الی احسن الحال» را به نیت سلامتی و صحت کل دنیا از خداوند بخواهید، باشد که برآورده بخیر شود.
ثبت دیدگاه