انتشار فایل صوتی گفتگوی ظریف در شب گذشته تبدیل به یکی از بحث برانگیز ترین رویدادهای سیاسی هفته های اخیر شد.
ظریف در این گفتگوی چند ساعته منتشر نشده درباره موضوعات گوناگونی سخن گفته اما آنچه بیشترین توجهات را به خود جلب کرده است ماجرای نسبت تصمیم گیری ها در سیاست خارجه با رویکردهای نظامی و استراتژیک سپاه قدس و مشخصا شخص سردار شهید سلیمانی است.
هر چند در این اظهارات ظریف نه چیزی بیشتر از آنچه همه در این باره می دانیم هست و نه گله و شکایت و تند و تیزی خاصی اما شاید بنابر موقعیت زمانی انتخابات و اهداف ترسیم شده خاصی این بخش از اظهارات او انعکاس وسیع منتقدانه ای فراتر از آنچه در این بخش از بیانات ظریف وجود دارد، یافته است.
همه می دانیم که سیاست خارجه در ایران به خصوص در مقاطع حساس صرفا در وزارت خارجه خلاصه نمی شود و این رویه نیز مخصوص دیروز و امروز نیست. لحن بیان ظریف نیز صرفا اشاره به نوعی اختلاف نظر و گلایه کارشناسی دارد و گویای اینکه دیپلماسی تابع اقتضائات میدان استراتژبک و نظامی شده بود. البته ادعای کشیده شدن ایران به جنگ در سوریه از طریق روسیه، دیدار سردار سلیمانی با پوتین و کم و کیف همان ادعای تبعیت کامل دیپلماسی از ضرورت های میدانی چیزی است که باید مطلعین درباره صحت و سقم و میزان دقتش سخن بگویند اما آنچه ظریف در این گفتگو و در این زمینه می گوید بر خلاف تمایل منتشرکنندگان این فایل صوتی نوعی گله و شکایت در گلو مانده نیست. چرا که ماجرای قهر چند روزه ظریف در همان ایام و رسانه ای شدن آن را همگان مطلع شدند و پس از آن نیز ظریف کار خود را از سر گرفت.
مهمتر از مضمون این گفتگو انتشار کامل آن در دو رسانه فارسی زبان خارج از کشور و آنونس های تبلیغاتی و بهره برداری های سیاسی است که از آن کردند.
پرسش مهم این است که این گفتگو که بنابر اعلام وزارت خارجه به صورت تفطیع شده منتشر و ظاهرا برای مستندسازی درون وزارت خارجه ضبط شده چگونه و از چه طریقی سر از دو رسانه یاد شده در آورده و اینکه چه کسی یا چه کسانی از انتشار آن سود می برند؟
خارج شدن این فایل صوتی و انتشار آن در این مقطع یقینا با هدف تاثیرگذاری بر فضای رقابت های سیاسی و انتخاباتی صورت گرفته که نشاندهنده پیوند محکم عناصری در داخل با خارج از کشور و شکل گیری شبکه ذینفعی است که تارهای آن از داخل کشور تا دو رسانه فارسی زبان اصلی خارج از کشور تنیده شده است.
هر قدر اظهارات ظریف، غیر از بخش تبعیت ایران از روسیه در جنگ سوریه، مسبوق به سابقه است (هر چند فقط دنبال کنندگان حاشیه های سیاست و سیاستمداران و اهالی رسانه از آن مطلع بوده اند) این اقدام یعنی خارج کردن فایل صوتی یاد شده در چنین موقعیتی تقریبا امر بدیعی است که باید آن را به کلکسیون افتخارات دولت دوازدهم اضافه کرد !
ثبت دیدگاه