سال ها قبل زنگ خطر نابودی شاه میگوی آبهای شیرین در رودخانه ارس در شمال غرب کشور در اثر صید بی رویه به صدا درآمد و این موضوع موجب نگرانی کارشناسان این حوزه شد و متخصصان برآن شدند تا راهی برای نجات سلطان ارس پیدا کنند.
صید و فرآوری شاه میگوی ارس، یکی از پررونق ترین شغل ها در شمال آذربایجان غربی به ویژه شهرستان پلدشت تا اوایل دهه ۹۰ شمسی بود که با قاچاق و صیدهای بی رویه، اکنون بیش از پنج سال است عایدی منطقه از این محصول طلایی، چیزی نزدیک به صفر شده است.
شاه میگوی دریاچه پشت سد ارس یکی از آبزیان شاخص شمال غرب کشور است که حیات آن بر اثر برداشت های بی رویه و تغییرات زیست محیطی به مانند سایر آبزیان این زیست بوم روبه افول گذاشته است.
زنگ خطر کاهش شدید ذخایر ژنتیکی این آبزی آبهای شیرین در سایه صیدهای غیر مجاز از هفت سال قبل به صدا درآمد اما به رغم همکاری صیادان محلی و نیروهای مرزبانی به علت وسعت ۱۵ هزار هکتاری این زیست بوم تغییری در اصل مساله ایجاد نکرد.
این موضوع علاوه بر بیکاری تعداد ۱۰۰ تا ۱۵۰ صیاد شهرستان مرزی پلدشت سبب توقف ارزآوری بیش از یک میلیون دلاری در آن سالها برای کشور نیز شد درحالی که پیشتر از آن شاه کلید رونق اقتصادی و پویایی منطقه بود.
طبق اظهارات مردم محلی و مسوولان، تعطیلی پنج کارخانه فرآوری و بسته بندی در این منطقه مرزی نیز از عوارض و پیامدهای نامیمونی بود که در اثر کاهش ذخایر ژنتیکی شاه میگو و بهم خوردن چرخه حیات در ارس حاصل شد.
به گفته کارشناسان از سال ۱۳۹۷ دستور توقف صید این آبزی صادر شد و تحقیقاتی جدی درحالی که کمبود اعتبارات شدید در این زمینه وجود داشت، درباره ارزیابی ذخایر ژنتیکی و تکثیر مصنوعی آن توسط محققان آغاز شد تا بار دیگر رونق اقتصادی از ماحصل صید و فراوری این سخت پوست مشهور رودخانه ارس به منطقه بازگردانده شود.
طبق اظهارات کارشناسان از محل صید و فرآوری و صادرات شاه میگوی آب شیرین ارس تا سال ۱۳۹۴ حدود چهار میلیون دلار و در سال های بعد از آن تا ۱۳۹۷ یک میلیون دلار ارزآوری داشته که در ردیف صادرات غیر نفتی دارای ارزش و جایگاه اقتصادی خاصی بوده است.
سرگذشت شاه میگوی ارس از اوج برداشت و صادرات تا افول آن از سال ۱۳۷۳ تا سال ۱۳۹۷ که تولیدات مطلوبی در این زمینه وجود داشت قابل تامل است چرا که به سادگی نمی توان چشم بر عایدات و اشتغال پایداری که در منطقه ایجاد شده بود، بست
ثبت دیدگاه