سرویس ایران- در پیرامون ما مشغله های زیادی وجود دارد که تا فقدان آنان را حس نکنیم به اهمیت شان واقف نخواهیم شد؛ از آن جمله مشاغل، حرفه خبرنگاری است که حرفه ای توام با عشق به روشنگری جامعه می باشد.
اگر چه آنان را رکن چهارم دمکراسی نامیده اند اما این آرمان به علت ابزار انگاری و نامهربانی های بیرونی و یا خود ناباوری های درونی هرگز در جامعه تحقق نیافته است.
بیرونی ها از او جز مداحی و شمع بزم محفل خود انتظاری ندارند و نقدی را از آنان برنمی تابند و اندرونی نیز بعضا دچار آفاتی هستند که کمترین آن روزمرگی و خنثی محوری وبالاترین آن مدح و ثنای قدرت وثروت می باشد که هر دو موریانه وار خبرنگار را با ارکان دمکراسی بیگانه می نماید.
در عصر انفجار اطلاعات که بین وقوع خبر تا مشاهده مخاطب، زمان از روز و ساعت به ثانیه تنزل یافته است؛ باید تاسف خورد که هنوز برخی اعتقاد به مهار و کنترل وقایع و رویدادها دارند و یا بعضا به قلب و وارونه کردن وقایع می پردازند. کندی در گردش حرفه ای اطلاعات، موجب پیدایش رسانه های زیر زمینی می گردد که بدترین نوع رویداد پردازی می باشد.
مع الاسف هرچه ابزار رسانه ای پیشرفته تر می گردد به همان نسبت انحراف و اضلال واغفال نیز افزایش می یابد. بعضا کسانی که قصد بیداری از خواب خوش مدیریتی را ندارند دغدغه های روشنگری را برنتابیده و آن را آزار دهنده می دانند بعضی نیز آنقدر در رویای مدیریتی غرق اند که رسانه را پدیده ای زائد می دانند. در حالی که مشعل روشنگری از منبع وجدان بیدارگر و انتظارات مردمی الهام گرفته و سرزنش ها و نکوهش ها خللی در اندیشه روشنگری آنان نخواهد داشت.
بنابراین براساس قاعده موعظه حسنه، خبرنگار اگر فساد را نقد نکند خود دچار فساد می شود اگر با فساد کنار بیاید خودش برکنار خواهد شد. عموما ناراضیان از مواعظ و تواصی غرق در شهوات قدرت و ثروت اند وگرنه روشنگری اساس و پایه توسعه وتعالی جوامع و افراد می باشد.
خبرنگار حرفه ای واجد اخلاق و خالق افکار می باشد، خبرنگار چیزی برای از دست دادن ندارد و تنها سرمایه او اندیشه و قلمی ناقابل است که اندیشه تا مرگ با وجود انسان عجین شده و قلم نیز گسترده ترین ابزار می باشد. سرمایه خبرنگار و رسانه اعتبار و اعتماد عمومی است که حکم ناموس را دارد و پایداری و ماندگاری آن در گرو شجاعت و جسارت توام با اخلاق می باشد .
افق غروب رسانه و خبرنگار کاذب بسیار پایین است و شاید درهمان سپیده دم طلوع ، شهاب گونه غروب نماید، اما آفتاب بخت و موعظه حسنه به بلندای روز روشنگران دور اندیش می باشد. پس بکوشیم تا ماندگار باشیم ولو با عقربه های ساعت شنی و یا سرعت نور فانوس دریاهای بی انتهای انتظارات انسان ها باشد. هرچند که عرصه روشنگری مملو از ناکامی ها و کامرانی های متنوع می باشد اما خبرنگاران همواره وفادار و ملامت کش می باشند که از نامهربانی ها هرگز کافر نمی گردند.
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
ثبت دیدگاه