همه ما میدانیم که منطقه ما یعنی مرگور در نوار مرزی محروم واقع شده و بافت آن از روستاهای متوالی بوجود آمده است لذا دفترچه بیمه اهالی به ناچار از نوع بیمه روستایی میباشد.
در حالت اول اگر مردم منطقه دچار بیماریهایی ساده از نوع سرماخوردگی و… شوند جهت معالجه به مرکز بهداشت موجود دیزج و زیوه مرگور مراجعه میکنند که اکثر دکترهایی که در این مراکز کار می کنند مبتدی و ورودی جدید نظام پزشکی میباشند که بعد از کسب تجربه کافی و آزمایشات بر روی مردم رخت سفر بسته و راهی شهر میشوند.
اما حالت دوم اگر حال بیماران منطقه به هر دلیل بهبود نیابند به ناچار به مطلب های شخصی در منطقه مراجعه میکنند که تعدادی از آنها در منزل شخصی و چند نفری در مطب مشغول طبابت هستند .
اما مساله و اصل سخن بنده اینجاست:
چرا وقتی به مطلب های شخصی موجود در زیوه مراجعه میکنی اولین کلام منشی این است که :
“هر دفترچه ای پذیرفته میشود بجز روستایی”
و جالب این هست که تنها داروخانه تقریبا کامل منطقه هم هیچگونه قراردادی با بیمه روستایی ندارد.
بیایید از دور به منطقه مرگور نگاه کنیم
آیا شما بجز روستا چیز دیگری میبینید …
مردمی که بدلیل وسع کم و اینکه کارگر ساده و کشاورز هستند قریب به اتفاق ۹۵ درصد از پوشش بیمه ای برخوردارند که عملا در سطح منطقه استفاده ای از آن به آن صورت که بایسته باشد نمیگردد.
منطقه ما به دلیل جمعیت وافر شایسته و نیازمند پزشکهای متخصص در انواع زمینه ها و داروخانه شبانه روزی کامل که هردو طرف قرارداد با بیمه روستایی باشند، هستند و
آرزوهای ساده ای چون داشتن سونوگرافی و آمبولانس جدید و … را هم در خیال خود می
پرورانند.
ثبت دیدگاه