مدیر گروه محیط زیست پژوهشکده دریاچه ارومیه گفت: با توجه به اینکه عمق دریاچه ارومیه کم است و شرایط آبوهوایی در محدوده این دریاچه نیز جزو مناطق خشک محسوب میشود، باید تدابیر و سیاستهای متناسب با مناطق خشک در این حوزه آبریز اعمال شود.
خشکسالی دریاچه ارومیه از اواسط دهه ۸۰ آغاز شده و بهمرور زمان شدت بیشتری یافته است تا جایی که امروز و در ایام گرم سال شاهد خشکی تقریباً کامل و بهتبع آن نگرانی مردم و کارشناسان هستیم.
دریاچه ارومیه که بهعنوان دومین دریاچه شور جهان شناخته میشود، نهتنها رمقی برای زنده ماندن ندارد بلکه در برابر هر طرح و اقدامی برای نجات حوزه آبریزش مقاومت کرده و بهدلیل وجود میزان بسیار بالا و غلظت فراوان نمک، مستعد تبدیل به یک شورهزار بزرگ است.
البته کنار نگرانیها و دغدغهمندی کارشناسان، افرادی نیز هستند که دنبال بهانههای واهی و مقایسههای بیپایه میان دریاچه ارومیه و دیگر حوزههای آبریز و دریاچههای جهان هستند تا به این ترتیب تقصیر خشکی را بر گردن فرد یا طیف خاصی بیندازند و دلنگرانی مردم را بیشتر کنند.
یکی از این مقایسهها که در ماههای اخیر شدت پیدا کرده، موضوع خشکسالی شدید در دریاچه ارومیه و قیاس این محیط با دریاچههایی در کشور ترکیه بهویژه دریاچه وان است، دریاچهای که در فاصله حدود ۱۵۰کیلومتری دریاچه ارومیه واقع شده است و بر اساس مبانی علمی نه از منظر عمق و نه از منظر شرایط آبوهوایی شباهتی به این دریاچه ندارد.
«بهزاد حصاری» دکترای منابع آب در شاخه هیدرولوژی علوم محیط زیست و عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه و مدیر گروه محیط زیست پژوهشکده دریاچه ارومیه گفت: خشکی دریاچه ارومیه بهدلیل عمق کم این دریاچه که حدود ۱۱ متر است، بیشتر به چشم میآید و این در حالی است که دریاچهای نظیر وان در ترکیه عمقی معادل ۱۷۰ متر دارد!
ثبت دیدگاه