آتش بگیر که بدانی چه می کشم / خطاب به مسوولین بی مسوولیت!

احساس سوختن به تماشا نمی‌شود
مشکلات جامعه ما حتما علل‌ مختلفی دارد که در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ریشه دارد و اساتید حوزه‌های فوق دیدگاه‌های خود را بیان داشته اند و گوش شنوایی نبوده است.
اما بعنوان یک خبرنگار بخش کم درآمد جامعه، فکر میکنم، وقتی می بینیم که مسئولان ما بجای اینکه مانند جوامع پیشرفته در اتاق شیشه ای باشند و درب شان به روی مردم باز باشند و مردم تمام ثروت، درآمد رفتارهای آنها را هرروز رصد و مشاهده کنند و کوچکترین رفتارهای آنان که با گفتار آنان مغایرت داشته باشند را بزرگ و رسانه ای کنند،
اما برخی از مسوولین ما در اتاق های فولادی و چند لایه زندگی می کنند. و مردم نه از ثروت آنها چیزی می‌دانند و نه از درآمدهای آنان اطلاع دارند !
طبیعی است که این وضعیت موجود پیش آید. مثلا مسولی که در تمام عمر خود از مترو اتوبوس و تاکسی استفاده نکرده چگونه می تواند از مشکلات فقرا وتهیدستان را درک کند، یا مسولی که ماهانه چند صد میلیون حقوق و درآمد دارد هیچگاه متوجه نخواهد شد که یک کارگر، یک کارمند و یک بازنشسته چطور با ۵_۶میلیون تومان زندگی می کند. پس نه مردم از زندگی مسؤلان آگاه هستند و نه مسوولان از زندگی مردم در چنین شرایطی مشکلات مردم هر روز بیشتر اما مسئولان همچنان از درک آنها عاجزند، و گاهی این نفهمیدن خود را در جایی نشان می دهد مانند گفته رئیس کل بانک مرکزی که گفته، سال آینده از افزایش حقوق ۵۷ درصد خبری نخواهد بود،⁉️
ایشان شاید درصد را بفهمد اما قطعا زندگی با ۵ میلیون را هیچگاه نفهمیده و نخواهد فهمید.