امسال هم همه وعده های مسئولین استانی آذربایجان غربی با تلنبار سیب های ارزشمند در کنار جاده ها و باغات ارومیه ؛ حکایت از عدم حمایت و بر باد رفتن وعده هاست .
تابستان امسال مسئولین استانی می گفتند کاری میکنیم هیچ کشاورزی ثمره ی تلاش و نان خانواده خود را جلوی چشم خود تلنبار نبیند ؛
اصلا ممنوع می کنیم انباشت سیب کنار جاده ها را …
ولی فصل برداشت فرا رسید و سیب های معروف ارومیه باز صرفه اقتصادی برای کشاورز ندارد .
کارخانه ها با قانون های خود خریداری می کنند و گناهی هم ندارند ، ظرفیت محدود و سیل محصول جلوی درب کارخانه ها تا انتهای جاده که صف بسته است ، کارخانه ها شبانه روزی کار می کنند.
بهترین سود برای کارخانه هاست ، محصولات سیل وار بسوی کارخانه سرازیر شده و حجم پذیرش محدود.
و این جاست که فقط کشاورز محکوم است .
کشاورز محکوم است به شکست و بدبختی !!!
باید کشاورز بود تا یکسال برای یک درخت سیب هزینه کرد : هزینه حرص ، هزینه کود ، هزینه سم و آبیاری شبانه روزی و آن وقت هنگام برداشت محصول ، هزینه حتی کارگری چیدن و بسته بندی محصول هم در نمی آید .
هیچ شرکت مناسب بسته بندی و بازاریابی هم نیست .
صنایع تبدیلی و خشکه سازی هم محدود !
آن هایی که سرمایه دار هستند ، هزینه می کنند و محصولات شان را به سرد خانه می زنند تا روز مناسب با سود مناسب بفروشند.
اما کشاورزی که سرمایه کافی ندارد باید بسوزد و بسازد.
واقعا مسئولین دولتی ، بخصوص استاندار عزیز باید فکری کند.
همین سیب اگر به شهرهای دیگر کشور بوقت و سالم برسد ، به خدا کشاورز کم بضاعت هم لااقل ، سود اندکی می کند.
انتهای مطلب
ثبت دیدگاه