پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، حضرت امام خمینی رحمت الله علیه در سخنرانی خود در روز ۸ دیِ ۱۳۶۰، با اشاره به میلاد با سعادت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله اصطلاح « هفته ی وحدت » را به کار بردند.ایشان در بخشی از سخنرانی‌اش گفتند: « ما فریاد می‌زنیم که باید همه با هم باشیم، هفته وحدت داشته باشیم. دین ما یکی است، قرآن ما یکی است، پیغمبر ما یکی است ».
البته طبق گزارشی، پیشنهادی مانند این، پیش از این هم سابقه داشته است. برای مثال در سال ۱۳۵۶ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه الله، هنگامی که در استان سیستان و بلوچستان تبعید بودند، به علمای اهل‌سنت آن منطقه پیشنهاد داد که در فاصله میان ۱۲ ربیع‌الاول و ۱۷ ربیع‌الاول مجالس جشن برگزار شود. در هفته وحدت که بر محور پیامبر وحدت آفرین و ولادت خجسته آن حضرت شکل گرفته است، میثاق ها مستحکم و پیمان ها، استوارتر می گردد و خون ها در هم می جوشد و دست ها و بازوها در هم قرار می گیرد و چهره ها بر یکدیگر لبخند پیروزی و صفا می زند، همه اقشار باهم اند و امت اسلامی سرود وحدت، سر می دهند.
گرامی باد هفته وحدت، که همه نور و سرور است مایه انسجام ملت و فشردگی صفوف و بازدارنده جامعه از گسست و پراکندگی و رو در رویی که خواست دشمن است. گرامی باد هفته وحدت، که « پیام رسالت » را به گوش انسان ها می رساند و در متن تاریخ و بستر زمان، جاودانه می سازد. هفته وحدت، هفته درس آموزی از کلاس معلم بشریت، حضرت ختمی مرتبت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله است که بر برکت میلادش، چهره جهان دگرگون شد و شرک ها و نفاق ها به یکرنگی گرایید و خصومت های چندین ساله به « اخوت اسلامی » مبدل گشت و مهاجر و انصار، برادر شدند و عرب و عجم و سیاه و سفید، یار و برادر گشتند. نعمت الهی در سایه میلاد پیامبر نور، بر مردم تکمیل شد و مردم « راه » را از « چاه » باز شناختند و در سایه هدایت های آن رسول وحدت و برادری، از « ضلالت » به « هدایت » و از « ظلمت » به « نور » و از « تفرقه » به « وفاق » رسیدند.
اکنون نیز که پیش از چهارده قرن از آن تاریخ می گذرد، هم خاطره آن میلاد، شکوه آفرین و الفت بخش است، هم « وحدت » به صورت یک نیاز اساسی برای امت محمدی صلی الله علیه و آله، چهره می نماید.همان گونه که با اتحاد قطرات آب، جوی های آب، و با به هم پیوستن جوی های کوچک به همدیگر، رودخانه ای عظیم ایجاد می شود، با اتحاد انسان ها نیز صف های بزرگی به وجود می آید که پشت هر دشمنی را می لرزاند و او را به وحشت می اندازد. اتحاد را می توان، نخ تسبیحی دانست که مهره ها را در کنار هم نگه می دارد و ارتباط منظمی بین آنها برقرار می سازد و آنها را از پراکندگی، دورافتادگی و گم شدن حفظ می کند و اگر این نخ پاره شود، انسجام مهره ها گسسته می شود و هر کدام به جانبی خواهد رفت.
وحدت به معنای یگانه شدن، یکتایی و یگانگی است و وحدت مسلمین، به معنای یگانگی و هماهنگی مسلمانان در سایه توحید و نبوت و قرآن و تکیه ننمودن آنها بر ممیّزات مذهبی و قومی است. همان امری که مجد و عظمت و شوکت آنان در گرو آن است و همان چیزی که پیامبر و قرآنِ مسلمانان با لحنی بلیغ و بیانی رسا، پیروانِ خود را بدان دعوت می کند.
در دنیای امروز، حضور بیش از یک میلیارد مسلمان و پیشرفت و تعالیِ بی سابقه بعضی از کشورهای اسلامی، به ویژه کشور ایران، زنگ خطری را برای استکبار جهانی به وجود آورده است و به یقین آنها آرام نخواهند نشست.دشمنان که از آغاز ظهور اسلام از این امتِ واحد ضربه های سنگینی خورده اند، در صورت غفلت مسلمانان، از اختلاف های آنان سود خواهند جست و به آن دامن خواهند زد.تنها راه ناکام ساختن دشمنان، خشکاندن ریشه های تفکر و اندیشه ضد وحدت در جهان اسلام است.با اتحاد و انسجام به دعوت قرآن و اسلام با شعار « وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَ لاَ تَفَرَّقُواْ »در هفته وحدت جامه عمل بپوشانیم تا در تمام عرصه ها پیروز میدان باشیم آن شاء الله.
ثبت دیدگاه