?دشواره‌ی اقوام و قومیتی شدن ورزش
در سال‌های اخیر شاهد پدیده شوم نوینی بنام قومیتی شدن تیم‌های ورزشی در کشور هستیم. این قومیتی شدن علی الخصوص در رابطه با تیم‌های فوتبال و والیبال در سطوح محلی و ملی رخ داده است.
?از آنجا که سرطان قوم‌گرایی برای ظهور و بروزش مترصد هر فرصتی است مشاهده می شود که در سال‌های اخیر مصادیق فراوانی در عرصه ورزشی کشور یافته است.
علاوه بر علاقه قوم‌گرایان برای سرایت به عرصه ورزشی جهت پیشبرد آمال قوم‌گرایانه خود و نفرت‌پراکنی قومی علیه دیگر گروه‌های قومی و ضدیت با ارزش‌های ملی، انگار این معضل که قابلیت تهدیدزایی بالایی دارد از نظر بسیاری مغفول مانده است.
⭕️گویی در کثرت معضلات کشور مسئولی نیست که به این مسئله فکر کند و برای آن چاره جویی کند. یا شاید هم به زعم خودشان اینگونه علاوه بر مانیتورینگ قوم‌گرایان و عناصر فعال آن و مشغول ساختن‌شان به امورات ورزشی، توان کنشگری مدیران جهت کنترل و مدیریت مسئله بیشتر است.
?اما این مسئله چنان ابعاد مخرب و تهدیدزایی دارد که هیچکدام از این موارد قابلیت توجیه غفلت از قومیتی شدن ورزش و ازدیاد تیم‌های قومی در اقصی نقاط کشور را ندارد.
? با لحاظ مداقه کارشناسی باید گفت این شیوه تهدیدزا بوده و در آینده نه چندان دور بحران‌های محلی، ناحیه‌ای و ملی جدی را به وجود می‌آورد. شعارهایی مشابه “کاتالونیا اسپانیا نیست” که سابقا شنیده و دیده شده‌اند با کنشگری قوم‌گرایان و تجزیه‌طلبان بیشتر ظهور خواهند کرد. وقتی‌که سرطان قوم‌گرایی در ورزش ریشه دواند پا را فراتر از تحریف نام خلیج فارس می‌گذارد و شکاف‌های قومیتی و هویتی را عمیق‌تر می‌کند و درگیری‌های محلی و ناحیه‌ای را گسترده‌تر می‌سازد. بنابراین در راستای حفظ انسجام داخلی، ضمن کمک به نشاط اجتماعی از طریق فعالیت تیم‌های محلی باید از شیوه‌های ممکن و حرفه‌ای از قومیتی شدن ورزش جلوگیری شود.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه