هیچ وقت فکر نمی کردم اینقدر پشت پرده ی جریانات ژورنالیستی پر از زد و بند و تباهی باشد ؛ هستند معدود انسان های ناب و قابل احترام مانند یوحنا خبرنگاری از دوستان مسیحی ارومیه که دغدغه اصلیش ایرانی بودن ، شهدای وطن ، جامعه ، خانواده و محیط زییست است .
ادعا های روزنامه نگاری و خبرنگاری در ارومیه هر روز بیشتر و بیشتر می شود . بزرگان حوزه خبر و اطلاع رسانی در ارومیه در سکوت تکثر درجات بالای ژورنالیستی آرام و با طمأنینه نشسته اند.
در کشورهای پیشرفته اصلا اصول و قوانینی برای خبرنگاری وجود ندارد و مهم مخاطب است و هر کسی مخاطب بیشتری را جذب کند ، می تواند ادعاهای رسانه ای خود را با سبک جدید مدعی شود.
روز جمعه فیلم مارموز به کارگردانی کمال تبریزی را نگاه می کردم از همان ابتدا روشن بود چقدر از این فیلم سانسور شده بود ولی واقعا حال و حکایت جامعه کنونی ما با نزدیک تر شدن انتخابات را نمایان می ساخت .
واقعا ما گاهی وقت ها نادانسته به چه کسانی رای می دهیم .
مارموزهای جامعه ارومیه قهرمانانی هستند که خودسرانه اعمالی انجام می دهند تا به قهرمان شهر ارومیه تبدیل شوند.
قهرمان فیلم مارموز با اسم قدرت در ارومیه خیلی غریب هم نیست ، بیاییم این بار با نزدیکی انتخابات بر اساس موج های ایجاد شده به مارموزها رای ندهیم .
مارموزها خوب صحبت می کنند ، خوب قهرمان سازی می شوند ولی هیچ کاری برای جامعه و مردم نمی کنند و پشت سر ، بی ریش و ریشه هر فسق و فجوری انجام می دهند.
بیایید تو رو خدا مهندسی انتخابات را کنار بگذاریم ، حاجی هایی که در شهر مسئولیت دارید بگذارید مردم خودشان آزادانه رای بدهند .
خبرنگارانی که دندان طمع برای انتخابات تیز کرده و از حالا در فکر راه اندازی کانال های قومیتی هستید تا دو یا سه نفر اصلح انتخاب و به مردم معرفی نمایید ، لطفا فقط بخاطر پول مارموزها هر کاری نکنید.
به خدا پول مارموزها برکت ندارد .
انتهای پیام
چه زیبا نوشته بود دوست عزیزم :
رسانه ها را رکن چهارم دموکراسی می نامند. این تعبیر یکی از پیشرفت های مهم بشر است. بخش زیادی از مولفه های توسعه به آزادی گردش اطلاعات بستگی دارد. اما گاه در برخی کشورها از جمله ایران رکن چهارم به چرخ پنجم یا ستون پنجم تبدیل می شود و نتیجه ای جز بر آشفتن فضای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ندارد.
ثبت دیدگاه