برد ۱۲روزه مقاومت فلسطین با رژیم صهیونیستی در حالی به آتش‌بسی یک‌طرفه و شکننده منجر شد که بررسی ابعاد گوناگون آن نشان از پیروزی بلامنازع مقاومت و تغییر موازنه قدرت در منطقه دارد.
?رژیم صهیونیستی دستِ‌کم به چهار دلیل، با گذشت یک هفته از شروع درگیری‌ها به اشکال مختلف سعی کرد موضوع آتش‌بس را عملیاتی کند:
?کاهش شدید توان رزمی و میدانی صهیونیست‌ها خصوصا در حوزه پدافندی در برابر توان‌مندی موشک‌های مقاومت.
?آسیب شدید توان زیرساختی و صنعتی رژیم در کنترل و تامین نیازهای شهری.
?آسیب‌پذیری‌های غیرقابل روانی و بالا رفتن آمار «مجروحین روانی» نسبت به مجروحین جنگی.
?آثار مخرب در حوزه اقتصادی به‌ویژه بخش‌های متکی بر پروتکل‌های ترانزیتی.
?بدیهی است که اصرار تل‌آویو بر اعلام آتش‌بس، بی‌تردید نتیجه قدرت مقاومت در این ۴ حوزه بود:
?«قدرت رزم در میدان»
?«قدرت مدیریت روانی در حوزه پدافند غیرعامل»
?«قدرت به اثبات رساندن اراده تسلط بر رژیم صهیونیستی»
?«قدرت غیرقابل پیش‌بینی بودن در حوزه‌های اطلاعاتی، تکنیکی، تاکتیکی و آفندی»
?نتایج سوء نظامی و غیرنظامی این دور از درگیری‌ها برای رژیم صهیونیستی نشان از عمق تاثیرپذیری آنها و ضعف نهادینه شده در ساختارهای حکومت جعلی آنها دارد:
?کوچ بیش از ۲ میلیون شهرک‌نشین در جنوب اراضی اشغالی به زندگی پناهگاهی و خروج از شهرک‌ها.
?شلیک بیش از ۴۰۰۰ موشک و راکت مقاومت در سطوح مختلف که مجموعا بیش از ۸۵ درصد از آنها به هدف اصابت کرد.
?آسیب جدی به بیش از ۴۰ درصد از تاسیسات صنعتی و زیرساخت‌های اجتماعی و روانی رژیم.
?ناقص ماندن پروژه آشکارسازی روابط اعرابِ سازش‌کار با اسرائیل شکست دیگر صهیونیست‌ها از این نبرد است که که هم از جهت «بی‌تعهدی در قبال مفاد توافق» و هم از جهت «ناکارآمدی در حمایت از این کشورها» حائز اهمیت است.
?جنگ ۱۲روزه نشان داد که تفکر و برنامه‌ریزی سردار شهید سلیمانی نامید تا چه حد توانست در هم‌گرایی و وحدت همه جریان‌های مقاومت مثمر ثمر بوده و آنها را به این باور برساند که در مقابل این جنایت‌کاران خون‌خوار راهی جز وحدت، ایستادگی و افزایش توان نظامی نیست.
ثبت دیدگاه