چه کسی رئیس جمهور بعدی خواهد بود؟

چه کسی رئیس جمهور بعدی خواهد بود؟

☑️با شهادت ناباوانه رئیس جمهور، بر اساس قانون اساسی و با حکم رهبر انقلاب، معاون اول وظیفه اداره امور کشور را بر عهده خواهد گرفت و در مدت ۹۰ روز باید با برگزاری انتخابات، رئیس جمهور بعد انتخاب و مراسم تنفیذ حکم و تحلیف او برگزار شود.

🔸بر همین اساس، با توافق شورای نگهبان و ستاد انتخابات کشور، قرار شده هشتم تیرماه (۳۲ روز دیگر) انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری ایران به صورت فوق‌العاده برگزار شود. پیش از این نیز انتخابات ریاست جمهوری به شکل فوق‌العاده که یک بار با فرار رئیس جمهور وقت و یک بار هم با شهادت رئیس جمهور وقت برگزار شده بود. اما به دلیل ثبات سیاسی و حاکمیتی در طول ۴ دهه گذشته، دستکم برای نسل امروز و حتی کسانی که دهه پنجم عمر را پشت سر می‌گذارند، چنین رویدادی خیلی سخت است.

🔸دست تقدیر یک رئیس  جمهور را از ما گرفت، اما این نیست که کشور از نیروهای نخبه، کارکشته و کاربلد برای هدایت کشور خالی باشد. اما متاسفانه حاکم بودن سیاست بر اصل تصمیم عقلانی در معرفی افراد قابل در کنار تعدد گروه‌ها، جریان‌ها، تفکرات و تشکیلات در کشور ما که جای احزاب را پر کرده‌اند (هر چند که حزب هم در ایران سرنوشت خوبی نداشته و به نظر هم به دلیل بافت اجتماعی و سیاسی کشور نخواهد داشت) باعث شده تا عملاً همه در نوعی سرگشتگی و سردرگمی به سر ببرند و از هر کسی بپرسید که رئیس جمهور بعدی چه کسی است، حرفی می‌زند که مطمئن نیست.

🔸این دوره از انتخابات ریاست جمهوری بسیار استثنایی است. به دلیل پاره‌ای از ملاحظات نمی‌توانم خیلی شفاف، روشن و عینی مطالبی را گفته و مطرح کنم چرا که تبعاتی خواهد داشت. اما وقتی سرگشتگی و حیرانی کسانی که مدعی «بزرگی» هستند را نگاه می‌کنم هم خنده‌ام می‌گیرد و هم می‌خواهم گریه کنم. در طول یک هفته گذشته پس از این حادثه تلخ و غم‌انگیز (که البته به زودی عادی خواهد شد، مانند خیلی از حوادث تلخ دیگر) نقطه‌نظرات و دیدگاه‌های افراد مختلف را بررسی کرده و تعجب می‌کنم!!

🔸تعجب از اینکه چرا عده‌ای فکر می‌کنند در کشور ما فقط همین چند نفری که سر زبان‌ها افتاده‌ و البته سر زبان‌ها بوده و پیش از این بارها بخت خود را آزموده و تن خود را به تن شورای نگهبان، مردم و صندوق رای زده‌اند، باید پا به عرصه انتخابات بگذارند؟ هر چند که انتخابات پارلمانی اخیر نشان داد که در حاکمیت برخی به قحط الرجال بودن باور دارند و به همین دلیل افرادی پا به عرصه بهارستان گذاشتند که یک خط از حقوق و قانون‌گذاری نمی‌دانند، اما بر این باور هستم که در عرصه ریاست جمهوری در کشور قحط الرجال نیست، به عبارت ساده‌تر، جمهوری اسلامی افراد متعددی را برای چنین سمت مهمی پرورش داده است.

🔸به باور من، باید از کسانی که در دو سه دهه گذشته در قدرت حضور داشته، توان خود را برای مدیریت نشان داده و عملاً نشان‌دار و شناسنامه‌دار و باسابقه هستند عبور کرد، رئیس جمهور شدن سیدابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۰ یک معنا بیشتر نداشت و آن هم این بود که حاکمیت از برخی از چهره‌ها و افراد عبور کرده است. اینکه این افراد این را می‌پذیرند یا نمی‌پذیرند دیگر بر عهده خودشان است و اینکه این روزها می‌شنویم که در حال رایزنی با «بیت» به زعم برخی هستند که «اذن ورود» بگیرند، دلیلی بر همین آگاهی است.

🔸بنابراین، رئیس جمهور بعدی باید شاخصه‌های بسیار مهمی داشته باشد که بتواند مدیریت کشور را بر عهده بگیرد؛ کسی که این شاخصه‌ها را اگر داشت و شما پیدا کردید حتما از او حمایت کنید؛ نخست فراجناحی باشد، یعنی انگ چپ و راست، اصلاحی، اصولی و اعتدالی، پایداری و … نداشته باشد. دوم؛ باتجربه باشد، یعنی سابقه وزارت و مدیریت به اندازه کافی داشته باشد. سوم تحصیل کرده باشد. نه اینکه از فلان دانشگاه فکسنی مدرکی گرفته باشد که ارزش فنی و علمی نداشته باشد. چهارم مورد اعتماد و احترام حاکمیت باشد؛ پنجم پیش از این وارد عرصه انتخابات نشده باشد (این موضوع بسیار مهم است، به چهره‌ای جدید نیازمند هستیم که باند و تشکیلات نداشته باشد)

🔸ششم؛ از دل همین دولت بیرون آمده باشد. باتوجه به نگاه مثبت رهبری به دولت سیزدهم و اقداماتی که انجام داده باید سیاست‌ها و اقدامات این دولت در داخل و خارج پیگیری شود و همه این برنامه‌ها که برنامه‌های نظام هستند به نتیجه برسد. هفتم؛ حرف زدن بلد باشد، اهل تعامل باشد، مردم‌داری را به خوبی بداند. هشتم و نهم و بقیه را هم می‌توانید شما ردیف کنید. بگردید و کسی که این شرایط را داشته باشد برای مسند ریاست جمهوری بعدی پیدا کنید. من هم اگر پیدا کردم بدون شک معرفی خواهم کرد. خودم دارم دنبال فردی با این ویژگی‌ها می‌گردم.