دوشنبه, ۲۳ مهر , ۱۴۰۳ Monday, 14 October , 2024 ساعت ×
گل سرسبد مردم دنیا نیستیم اما با رسوایی غربی‌های متمدن چه کنیم؟!
27 اسفند 1398 - 13:05
شناسه : 9107
12

در اوج بحران کرونا، انتخابات سراسری در فرانسه برگزار شد. به همین سادگی!؟ آن هم بعد از اینکه رسانه های فارسی زبان مواجب بگیر همین فرانسه و دیگر دوستان اروپایی و آمریکایی اش، نزدیک به یکماه در بوق و کرنا کردند که چرا جمهوری اسلامی با وجود چند مبتلای به ویروس کرونا، انتخابات مجلس را […]

ارسال توسط :

در اوج بحران کرونا، انتخابات سراسری در فرانسه برگزار شد. به همین سادگی!؟ آن هم بعد از اینکه رسانه های فارسی زبان مواجب بگیر همین فرانسه و دیگر دوستان اروپایی و آمریکایی اش، نزدیک به یکماه در بوق و کرنا کردند که چرا جمهوری اسلامی با وجود چند مبتلای به ویروس کرونا، انتخابات مجلس را برگزار کرده است؟

رئیس جمهور فرانسه گفت: «برگزاری این انتخابات برای اطمینان یافتن از تداوم دموکراسی در کشور ما ضروری است.» [۱] پس انتخابات با وجود بیش از چهار هزار مبتلای به ویروس کرونا در این کشور، برگزار شد. آن هم نه انتخاباتی همانند انتخابات مجلس که لغو آن مستوجب هزینه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی غیرقابل محاسبه باشد. انتخابات محلی شهرداران و شوراهای شهر!! 

از آن جالبتر شاید سخنان نخست وزیر انگلیس است. بوریس جانسون گفت: «بسیاری از خانواده ها عزیزانشان را از دست خواهند داد … ولی نه برگزاری رویدادهای عمومی همانند مسابقات ورزشی را تعطیل می کنیم و نه مدارس را … مشورت های علمی نشان می دهد تداوم برگزاری این رویدادها تأثیر اندکی بر شیوع ویروس خواهد داشت.» [۲]

باورتان میشود!؟ قریب یکماه است رسانه خاندان سلطنتی انگلیس، بی بی سی فارسی یقه خود را پاره کرده است که جمهوری اسلامی با برگزاری انتخابات، قرنطینه نکردن قم و بقیه شهرها، تعطیل نکردن کشور و … به مردم خود خیانت کرده است. آیا ایرانیان خارج نشین مواجب بگیر غرب و دنباله های داخلی شان، بعد از این رسوایی دیگر می توانند سر خود را بالا بگیرند!؟

نخست وزیر انگلیس، تعطیلی و قرنطینه را غیرعلمی می داند. رئیس جمهور فرانسه برگزاری انتخابات را بااهمیت تر از افزایش شیوع کرونا در کشورش قلمداد می کند. رئیس جمهور آمریکا در دو هفته اول شیوع، کرونا را یک مسئله بی اهمیت می دانست که حفظ اقتصاد آمریکا به آن ارجحیت دارد [۳].  

آنوقت مواجب بگیران همین کشورها، از مصی علی نژاد گرفته تا سالومه سیدنیا، چند هفته هست به مردم ما می گویند جمهوری اسلامی خیانت بزرگی کرده نه تنها به مردم خودش بلکه به همه مردم دنیا! حال آنکه کشور ما مدارس و دانشگاه ها را در همان هفته اول تعطیل کرد و به دنبال آن اجتماعات و رویدادهای عمومی را لغو نمود و حتی اماکن زیارتی را بست. تمامی این اقدامات وقتی انجام شد که تعداد مبتلایان به چند ده نفر هم نمی رسید. اکنون چگونه است که اروپایی ها و آمریکایی ها با وجود چند هزار نفر مبتلا هم به داد مردم خود نمی رسند!؟  

حلقوم های دشمن، چند هفته است خودزنی می کنند که اگر قم قرنطینه می شد، نه تنها ایران که جهان نجات پیدا می کرد از گسترش کرونا! ولی نمی گویند که اگر مسئله اینقدر ساده است چرا اربابان آمریکایی شان همین اقدام را در خصوص سیاتل انجام ندادند. شهری که اولین موارد ابتلا در ایالات متحده از آنجا گزارش شد؟ چرا جان ۳۲۰ میلیون آمریکایی را بازیچه مصالح ۷۰۰ هزار سیاتلی کردند؟ یا چرا ایتالیایی ها همان روز اول، منطقه مرفه نشین لومباردی را قرنطینه نکردند تا اکنون جهانی را آلوده به کرونا نکرده باشند؟ یا چرا آلمانی ها و ژاپنی ها و سوئدی ها و استرالیایی ها و کانادایی ها و …؟

حقیقت این است که همه این کشورها دلایلی برای اقدامات خود دارند. دلایلی که از نگاه مسئولانشان خیلی هم منطقی و علمی جلوه می کند. معمولا هم همینطور است. تصمیم گیران این دولت ها، همانند مسئولان ایرانی برای رسیدن به هر نوع تصمیمی باید عوامل بسیاری را مدنظر قرار دهند. باید تضادها و تعارض های موجود در منافع و مصالح گروه های مختلفی از شرکت های هواپیمایی، تولید کنندگان و کارآفرینان، کارگران روزمزد، کارگران دائمی، تجار، کارمندان، هنرمندان و … را مدنظر قرار دهند. در شرایط بحرانی باید بین درد گرسنگی مردم شان با درد بیماری، موازنه ای منطقی برقرار کند. همزمان باید حواسشان به وضعیت تحصیل و آموزش، فرهنگ و مذهب، امنیت روانی و اقتصادی و بسیاری دیگر از موضوعات حیاتی اجتماعی باشد. همچنین باید نظرات علمی و تخصصی کارشناسان متعددی را بشنوند، نظراتی که عامه مردم معمولا از آن آگاهی نمی یابند، چون ذهن عامه بیشتر توسط رسانه ها مدیریت میشود. در نهایت این تصمیمات ممکن است به همان اندازه در ایران درست باشند یا غلط که در آمریکا، اروپا و سایر نقاط جهان.  

مشکل اینجاست که مخاطب ایرانی تحت یک بمباران بی سابقه تبلیغاتی از سوی حقوق بگیران همین کشورهای به اصطلاح پیشرفته است. اصحاب توییتر و اینستاگرامی که وظیفه شان، زشت و تاریک نشان دادن همه چیز را در ایران اسلامی است. همه چیز حتی آن روال های عادی در کشورهای متبوع خودشان. همه چیز، حتی آن چیزهایی که در همه جهان نشانه افتخار و پیروزی است. در ایران اما، همه اینها نشانه ای از شکست است. تبلوری از عقب ماندگی و ناکارآمدی! 

در جمهوری اسلامی، جریانات فکری متعدد و مختلفی با آرا و عقاید متفاوت در قدرت شریک اند که قطعا لیسندگان ضریح جزء هیچ یک از آن ها نیستند ولی رسانه دشمن به دنبال وارونه جلوه دادن این حقیقت است. به دنبال معرفی مشتی شیعه افراطی دم خور با انگلیس به عنوان تمامیت حاکمیت! به دنبال مخفی کردن تضارب آرای موجود در جمهوری اسلامی و القای یک دیکتاتوری خفقان!

تلاش این رسانه ها برای تحقیر و تمسخر ایران و ایرانی اکنون بیش از گذشته نقش بر آب شده است. تصاویر صف های طولانی و فروشگاه های غارت زده و جنگ و جدال مردم برای کسب مقداری مواد غذایی و بهداشتی بیشتر در ژاپن و کره جنوبی و آمریکا و اروپا و استرالیا را مرور کنید!؟ کجا مردم ما اینقدر حریصانه و وحشت زده در پی تامین مایحتاج خود برآمده اند!؟ نه اینکه ایرانی ها گل سرسبد مردم دنیا باشند. خیر. ما هم نقاط ضعف و قوتی داریم مثل همه مردم دنیا، که از میان ضعف ها، شاید مهمتر از همه گردن فرازیمان در برابر قانون باشد. گزافه نیست اگر بگوییم ایرانی ها آزادترین مردم جهان در برابر نظم و قانون اند. بی شک اگر ترس مردم ما از قانون همانند مردمان شرق آسیا و غرب اروپا و آمریکا بود، میشد خیلی بیشتر به مهار سریع بحران کرونا امید بست و همچنین به مفید بودن راهکارهایی همانند قرنطینه سراسری و ممنوعیت تردد.

با این وجود هنوز هم عملکرد کشوری که تحت شدیدترین تحریم های بین المللی بوده است از تحریم کنندگان اروپایی و آمریکایی خود بهتر است. نگاهی به جدول آمار جهانی کرونا بیندازید. سرعت رشد مبتلایان، فوت شدگان و بهبود یافتگان در ایران را با ایتالیا و اسپانیا و فرانسه و آلمان و آمریکا مقایسه کنید [۴]. بدون شک اگر با شروع تعطیلات نوروز که خطر زیادی از جانب آن احساس می شود مسئولان ما همچنان از نرخ اشتباهات در تصمیماتشان بکاهند و مردم مان نیز مسئولیت اجتماعی بیشتری در برابر این بحران برعهده گیرند، خروجی ما از بحران کرونا می تواند یک الگوی جهانی یا کارنامه درخشان بین المللی باشد.   

سخنی هم با اندک مخاطبانی که در نوشتار پیشین، نگارنده را به شادمانی از رنج مردم اروپا و آمریکا متهم کردند. روشن است که کسی از این اتفاقات تلخ خرسند نیست. به این بیاندیشید چرا کسانی که ابتلای چند ایرانی را مستمسک حمله به جمهوری اسلامی ساخته بودند، اکنون در برابر رنج هزاران اروپایی و آمریکایی ساکتند؟ چرا اشک تمساحی که برای ایرانیان میخوردند اکنون از هموطنان جدید خویش دریغ می کنند؟ چرا از قرنطینه و تعطیلی و برگزار نکردن انتخابات در غرب سخنی نمی گویند؟ 

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.